Netwerken gaat over anderen helpen en niet over wat het jezelf oplevert.
Daar moest ik vorige week aan denken, toen ik op Oerol was.
Ik zat bij de intieme en prachtige uitvoering van Nynke Laverman in het Bostheater en voor mij zat een leuke, jonge meid, die steeds om zich heen zat te kijken, dus ik vroeg haar wat er aan de hand was.
Zij wachtte op vrienden van haar, die hadden beloofd om ook nog te komen, maar er nog niet waren.
Dat leek mij geen probleem, want van Nynke Laverman kun je ook heel goed in je eentje genieten, misschien wel meer. Ongevraagd deelde ik dat haar ook mee, waarop zij aangaf, dat zij direct na het concert nog naar Elvisplak moest om de uitvoering van Tryater te zien. Zo ziet het leven op Oerol er nu eenmaal uit, je rent je soms rot van West naar Oost Terschelling.
Ik besloot dat dit een uitstekende gelegenheid was om te netwerken en vroeg haar dus luid:
" Waarheen zei je dat je moest?". Enigszins beschroomd antwoordde zij met normale stem: "Naar Elvisplak". Er reageerde niemand, dus ik verhief mijn stem en vroeg opnieuw: "Ik ben wat doof. Waar moet je precies heen?" Ze begreep mijn bedoeling en riep heel luid wat haar bestemming was.
De boodschap kwam over en achter mij antwoordde een stel, dat zij met de auto waren en ook die kant op moesten EN dat zij bereid waren haar mee te nemen. Met een tevreden glimlach ging ze weer zitten.
Mijn beloning? De lol, dat het soms zo eenvoudig lukt iemand anders te helpen.
Ik ben haar daarna nog twee keer op het eiland tegengekomen en kreeg elke keer een lieve glimlach. 
De moraal
Bij netwerken gaat het om drie zaken: je moet durven vragen, je moet de vraag soms herhalen en je moet het luid en duidelijk aangeven.
Siebo Hakse
Geen opmerkingen:
Een reactie posten