donderdag 15 juli 2010

Old soldiers never die, they just fade away




Samenvatting van 'Jezelf socratisch coachen in werksituaties'
Boek, paperback / 175 blz.
Nederlandstalig
Uitgeverij Nelissen / 1e druk / 2010
ISBN-13: 9789024418435

Veranderen lijkt zo simpel: een kwestie van willen, heldere doelen stellen en zelfdiscipline. Maar wat als het ondanks alle goede plannen en discipline toch niet gaat zoals u zou willen? Heeft u zich wel eens afgevraagd waar dat aan kan liggen?

Dit boek biedt een leidraad en handvatten om op een constructieve manier met situaties om te gaan en zo uw doelen effectief te bereiken. Het boek geeft geen kant- en klare recepten en oplossingen. Er is niet slechts één goed antwoord, er zijn veel goede wegen om te komen waar u heen wilt. Mensen verschillen, en de oplossing die het best bij hen en - vooral - bij u past daarmee ook

De beste coach bent u zelf. Alleen u weet wat goed voor u is. Uzelf socratisch coachen betekent uw denken, voelen en doen onderzoeken met behulp van vragen. En wie anders dan Socrates leerde ons de kunst van het vragen stellen?

Het eerste deel van 'Jezelf socratisch coachen in werksituaties' behandelt de theorie en uitgangspunten om zo'n socratisch gesprek met uzelf te voeren. In het tweede deel gaat u zelf aan de slag. De voorbeelden laten zien hoe u een situatie die u wilt veranderen kunt analyseren, hoe u zelf oplossingen kunt creëren en beoordelen en hoe u zichzelf feedback kunt geven over hoe effectief uw oplossingen waren.
De voorbeelden gaan over veelvoorkomende problemen in het werk: een rolconflict, een conflict met uw eigen manager, machtsverhoudingen en gebrek aan zelfvertrouwen. (Samenvatting afkomstig van Managementboek)

Old soldiers never die, they just fade away
Bovenstaande titel zou het motto kunnen zijn voor dit boek van Hilde Veraart.
Coachen is een integraal onderdeel van het werk van managers en P&O-ers. Coachen, de cliënt zelf aan het werk zetten, de juiste vragen stellen, het lijkt een kunst maar wordt in dit boek geleerd als een kunde.
Veraart grijpt hierbij terug op twee oude denkstromen: de Socratische gespreksvoering en de Rationeel Emotieve Therapie. De eerste is 2500 jaar oud, de tweede zo’n 60 jaar.
Socrates had het talent om te luisteren en door te vragen vanuit een oprechte nieuwsgierigheid en verwondering. Hij gebruikte drie soorten vragen, begripsverhelderend, toetsend en hypothetisch.
Hij dwong de ander om rationeel en structureel na te denken over de (ongewenste) situatie en stelde de achterliggende logica ter discussie.



De Rationeel Emotieve Therapie pakt de laag daaronder aan, die van de emoties.
Een gebeurtenis roept gedachten op en die gedachten leiden tot een consequentie: gevoelens en dan gedrag. Je ziet een slang, denkt dat hij wel giftig zal zijn en eng en glad is, je gaat gillen, rent weg of maakte hem dood. Vaak gaat het in een bliksemflits en zit er nauwelijks tijd tussen de gebeurtenis en de actie. RET helpt om de verschillende fasen te scheiden en ze dan ter discussie te stellen.

In het boek worden beide methoden intensief behandeld en gaan vergezeld van vele praktijkvoorbeelden. Dat maakt het bruikbaar en inspirerend en is daarom wat mij betreft een aanrader voor elke coach of hij nu manager of personeelsfunctionaris is.

Wat ik mis in het boek en wat m.i. een verrijking zou zijn, zijn de inzichten uit NLP. Ook een oudje, ruim 40 jaar en onder meer gestart uit onderzoek naar wat therapeuten effectief maakt.
Dat heeft geleid tot het metamodel, het zoeken in taal naar weglatingen, generalisaties en vervormingen van de werkelijkheid. (zie Wikipedia ).
Het tweede element dat ik mis in het boek, is metacommunicatie, het gesprek over het gesprek. Niet de inhoud van wat er gezegd wordt, is hierbij van belang maar het gesprek met de ander over vorm en toon en de gevoelens die dat wederzijds vaak oproept. Veraart gaat steeds in gesprek met één partij, de gecoachte en nooit met de ander, die met zijn gedrag het begin is van de ellende.
Een voorbeeld is een medewerker, die er veel moeite heeft met de krampachtige en autoritaire wijze, waarop er zijn nieuwe baas leiding geeft. Het leidt tot veel onderzoek bij de medewerker naar zijn gedrag en de alternatieven. In metacommunicatie zal de medewerker in gesprek gaan met de baas over wat diens gedrag bij hem oproept.
Kortom, de oude soldaten doen het nog goed, ook in onze tijd. Een aanrader.

Siebo Hakse

Siebo Hakse is directeur van TAO-IM, organisatie voor interim-management, organisatieadvies en training. Vanuit een Taoistische en dus systemische invalshoek ondersteunt TAO organisaties in het verbeteren van hun prestaties en samenwerking. Meer info op TAO-IM

1 opmerking:

  1. Dag Siebo,
    Dank voor je enthousiaste samenvatting op het boek "Jezelf Socratisch Coachen". Eh... je zult door het boek heen diverse NLP-technieken herkennen, al is dat impliciet. Wat die meta-communicatie betreft: wat je zegt klopt helemaal. Maar dat is niet zonder reden. Stel je voor dat iemand met zichzelf in gesprek gaat (want dat is de opzet van het boek: coach jezelf!) Hoe reëel denk jij dat het is om van iemand - die verkrampt is door zijn baas, collega of wie ook - te verwachten dat hij uit zichzelf naar de bron toestapt om zijn denken, voelen en handelen 'bespreekbaar te maken'? Dat kan zeker een mogelijkheid worden, maar dat wordt dan een van de oplossingen waar de persoon zelf op uitkomt.

    Een van de communicatieblokkerende valkuilen waar je als coach met de beste bedoelingen kunt intuinen is dan ook de vraag: Heb je er al met je baas over gesproken?" Over die valkuilen vind je overigens meer in het eerste boek "Socratisch Coachen", gericht op coaches en adviseurs.

    Dit graag als aanvulling. Maar nogmaals: dank voor je positieve mening.

    Hartelijke groet,
    Hilde Veraart-Maas
    auteur "Socratisch Coachen" en "Jezelf Socratisch Coachen".

    BeantwoordenVerwijderen